Radom, koniec II wojny światowej. Po tragicznej śmierci matki wiolonczelistka Janina (Magdalena Boczarska) mieszka z ojcem (Krzysztof Stroiński). Ku jej zaskoczeniu mężczyzna decyduje się udzielić schronienia w ich domu młodej Żydówce Ester (Julia Pogrebińska), córce przyjaciela. Janina początkowo buntuje się przeciw tej sytuacji, lecz wkrótce jej zainteresowanie nową lokatorką przeradza się w fascynację. Gdy ojciec Janiny zostaje aresztowany w ulicznej łapance, dziewczyna sama musi opiekować się Ester. Młode kobiety zaczynają prowadzić wspólne życie w niemal całkowitej izolacji od zewnętrznego świata. Osamotnienie i lęk coraz bardziej zbliżają je do siebie. Z czasem jednak Ester zaczyna mieć dość życia w zamknięciu.