Dokument obrazuje drogę, jaką pokonali młodzi XIX-wieczni malarze odrzucani przez salony Paryża: od powszechnego wyśmiania do zapoczątkowania nowego kierunku w sztuce. 15 kwietnia 1874 r. Monet, Renoir, Morisot, Degas, Sisley, Pissarro i paru innych zbuntowanych artystów otworzyło pierwszą zbiorową wystawę swoich prac. Tworzyli na przekór pełnej patosu sztuki epoki romantyzmu. Ich obrazy wydawały się zatrzymywać ulotne chwile i wrażenia zmysłowe. Dla ówczesnego Paryża, a następnie całej Europy impresjonizm okazał się iście rewolucyjnym nurtem.